Deelnemers

Carlijn Bruijn (24)

Ik ben Carlijn en heb EDS, een bindweefsel aandoening. Hierdoor ginghet sporten steeds moeilijker en ben ik sinds kort in aanraking gekomen met handbiken. Iets wat mij de vrijheid heeft teruggegeven om lekker buiten te sporten. Het lijkt mij leuk om nog een keer op sportief gebied het uiterste eruit te halen en de uitdaging om de Kaunertall op te handbiken past hier helemaal bij.

Sidney Ruiter (28)

Sinds 2017 heb ik een dwarslaesie. Na het revalidatietraject in Beatrixoord heb ik mjjn HBO studie Intergrale Veiligheid afgerond. Voor mij het belangrijk om zo zelfstandig mogelijk te functioneren. ik ben zelfstandig gaan wonen in de stad en heb een fijn sociaal netwerk. Ik werk nu een aantal jaren in mijn huidige baan als adviseur externe veiligheid heb ik mijn draai gevonden. Ik ben nu toe aan een sportieve uitdaging! De handbikebattle is een nieuwe uitdaging voor mij, om ook sportief weer vooruitgang te boeken en grenzen te verleggen.

Dennis Bergsma (41)

Hallo ik ben Dennis, ik ben 41 jaar en vader van twee kinderen. In 2023 heb ik een auto ongeluk gehad waarbij ik een dwarslaesie T5 heb opgelopen en in datzelfde jaar heb ik gerevalideerd in Beatrixoord te Haren. Voor mijn ongeluk was ik timmerman van beroep en deed ik
in mijn vrije tijd graag mountainbiken. Voor nu lijkt het mij een uitdaging en heel erg leuk om de Handbikebattle mee te doen.

''Gas is alles, remmen is angst''

Michel Veldhuizen (51)

Ik ben Michel Veldhuizen, 52 jaar en kom uit Marum. Sinds april 2022 heb ik een incomplete dwarslaesie opgelopen. Vorig jaar vroegen ze aan mij of handbiken wat voor mij was en of ik mee wilde naar Oostenrijk voor de battle. Daar heb ik ‘ja’ op gezegd. En wat een ervaring om nooit meer te vergeten. Aankomend jaar mag ik weer mee en heb er heel veel zin in.

''Kijk naar de dingen die je wel kunt''

Marjolein Uitham (58)

Voor mij waren de afgelopen jaren, als voor veel anderen, niet gemakkelijk. Een tijd zoals iedereen het wel kent. Periodes waarin je worstelt met jezelf, met anderen, met onzekerheid, verlies van functie en/of dierbaren. Je worstelt met die knap lastige dingen van het leven waar je als een berg tegen op kunt zien. Na vele dalen en weinig pieken doe ik nog een keer mee met de handbikebattle om zo te laten zien dat, met behulp van sport je mentale veerkracht groeit en je een mindset kunt ontwikkelen waarmee je die bergen kan verzetten. Je met enige trots en dankbaarheid ervaart wauw ik kan meer dan ik dacht en heb nog veel te bieden….ga je mee?..

''Let's move that Mountain''

Bernard Woudt (65)

Toen ik 38 jaar was heb ik door een zwemongeval een partiële dwarslaesie opgelopen. Vele jaren heb ik rolstoel rugby gespeeld maar zocht wat anders en vond handbiken. Vorig jaar was alles nieuw en een geweldige ervaring
gehad met een mooi team. Nog een keer dan? Ik hoefde er niet over na te denken. Natuurlijk en de nieuwe uitdaging is om met minder “ondersteuning” naar boven te fietsen. Zal veel aan krachttraining moeten gaan doen maar met de kennis van het hele team en mijn motivatie heb ik er alle vertrouwen in